wensen?

't Zou duidelijk moeten zijn wat je wensen zijn, niet dan? Wie weet nu niet wat hij of zij zou wensen? Nou... hier is er dan toch zo eentje...

Wat wil ik? Het single-bestaan of toch niet?
Nee, ik verkies niet dat single-bestaan... Maar ben ik daar wel zo zeker van? Zou het eigenlijk wel lukken om nog samen te leven met iemand anders? Zou ik niet binnen de kortste keren terug verlangen naar het alleen-zijn?

Misschien ben ik wel zo iemand die nooit tevreden is met wat er is en altijd denkt dat het gras aan de andere kant veel groener is... Altijd maar focussen op de positieve kanten van iets wat er niet is en de negatieve kanten tegelijkertijd vergeten... En het omgekeerde verhaal voor de actuele situatie: alleen de negatieve kanten zien en geen oog voor de positieve...
En ook: pas de waarde van iets dat er is, inzien op het moment dat het er niet meer is... Zoals gezondheid bijvoorbeeld.... pas omdat er nu een probleempje is, besef ik weer wat een belangrijk goed dat dat is...

'Count your blessings' zoals sommigen vaak roepen... ik moet het maar eens gaan leren...

Terug naar die wensen...
Wat wens ik qua werk en levensinvulling?
Het status quo is zo aanlokkelijk, want biedt mij alle zekerheid: een job die ik meestal graag doe, collega's waar ik het goed mee kan vinden, weinig stresserend op dit ogenblik, een mooi salaris, de zekerheid van een vaste benoeming...
Aan de andere kant is daar het verlangen naar iets anders... maar iets anders betekent risico en ik ben nu eenmaal risicoschuw en behoudend... Iets anders zou tot veel voldoening kunnen leiden, maar evenzeer kunnen uitdraaien op een fiasco....

Conclusie: hier zit een eeuwige twijfelaar die geen keuzes durft maken en er vervolgens 200% voor wil gaan...