Om mezelf te quoten:
ik weet het nu wel... dat wat me bezighoudt, het houdt mij alleen bezig... Dat waarmee ik worstel... het is uitsluitend mijn worsteling, who cares verder?
Het is soms om de muren van om te lopen... geen kant kan je nog uit... en je blijft maar in je eigen cirkeltjes ronddraaien... eindeloos...
Nou ja, de oplossing zal ook niet van een ander komen... Voor een buitenstaander is het toch alleen maar simpel...
Niet zo voor mij... of toch wel, als ik alleen mijn verstand gebruik. Maar het gevoel komt zich daar altijd tussen mengen... en dan is het niet simpel meer. Of toch wel? Als het verstand zegt dat dat gevoel niet deugt...
Het verstand heeft gelijk zegt het verstand overtuigd... dat gevoel is een 'creatie' zegt het verstand, een hersenschim, een fantasie, een verlangen, een zinsbegoocheling...
En het gevoel... het gevoel is er gewoon, en valt me lastig...
Maar het verstand heeft gelijk...
't Is alleen zo verdomd moeilijk om aan te nemen dat het verstand gewoon gelijk heeft.
En al die strijd... is weer een eenzame strijd...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
"Voor een buitenstaander is het toch alleen maar simpel..."
Medunkt dat je aan een nieuwe portie buitenstaanders toe bent. Zo van het soort dat ook wat kan nadenken én meevoelen.
Overigens, puur wetenschappelijk bekeken is het net het omgekeerde van wat je schrijft: het gevoel is echt ("natuurlijk"), en het verstand is een creatie. Maar hoe meer verstand, hoe moeilijker het wordt natuurlijk. (zoek het verdoken compliment ;-) )
De verhouding tussen gevoel en verstand is zelden ideaal.
fleurvh
Een reactie posten