ik wil...
de pijn en het verdriet van mensen die me lief zijn wegnemen... oplossen, letterlijk...
de oorzaak van angst en verlamming wegnemen...
een lach toveren en het geluksgevoel schenken...
de energie schenken om een nieuw leven te beginnen, vrij van angst met eindelijk ruimte voor jezelf
maar ik sta machteloos..
die pijn en dat verdriet... je moet er doorheen... en ik kan niets... dan toezien... en meelijden...
de oorzaak van je angst kan ik niet wegnemen, noch je de kracht geven om er zelf paal en perk aan te stellen... ik kijk toe aan de zijlijn...
toveren kan ik niet...
geluk en energie zijn niet verhandelbaar...
ik ben er
that's all...
voor jou... en voor jou...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Meer kan je niet doen - er gewoon zijn. Maar die machteloosheid... het moeten toekijken aan de zijlijn, das best moeilijk.
Sterkte ermee!
Ah, ik vind het wel lief
Een reactie posten