Je wel eens geïsoleerd gevoeld?
Omdat je je alleen voelt staan...
Omdat je je genegeerd voelt...
Omdat je je eenzaam voelt...
Omdat je respons verwacht die er niet komt...
Oh, daar zullen we het hebben: VERWACHTINGEN
Verwachtingen leiden maar al te vaak tot teleurstellingen... schrap dus de verwachtingen...
Tegenwoordig ben ik misschien wel bedreven geworden in het verwachten van... genegeerd worden, geen respons krijgen, geen interesse enz... Het maakt het makkelijker... rest slechts nog een zacht schrijnende vage pijn die niet zodanig veel impact heeft op mijn gevoel... Een beetje maar...
Het went.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Maar als je je verwachtingen schrapt, en daar publiekelijk voor uit komt, dan krijg je op je donder, want dat "mag" niet.
Dus: damned if you do and damned if you don't ...
Niet begrepen worden went inderdaad.
weer een zeer herkenbaar blog.
Heb je ook de oplossing voor dit probleem?
fleurvh
Werner... er is nog een verschil tussen verwachtingen en dromen. Dromen in de zin van datgene wat je nastreeft...
Hoe kan ik dat nu duidelijk uitleggen?
Dat 'men' je op je donder geeft wanneer je je dromen, je streven, opgeeft, kan ik ergens wel begrijpen... omdat je dat zou kunnen zien als verraad aan jezelf.
Ik heb het eerder over verwachtingen die je koestert t.a.v. individuele mensen. Dat ze zus of zo zullen doen. Meestal doe je dat dan vanuit hoe je zelf zou handelen... maar mensen zijn verschillend...
Fleur... de oplossing? Mijn oplossing is er een waarvoor ik ongetwijfeld van een aantal mensen op mijn donder zou krijgen, namelijk: afstand bewaren, geen emotionele nabijheid... een soort virtueel harnas...
Dat is juist de beste oplossing Bieks ga je ook nooit op je bek.
Je bent zo wijs Bieke. Soms wou ik dat ik jou wijsheid had.
Groetjes van de koningin van de schrijfverboden op OA.
Bieke,
Met uitzondering van die paar dromen die je helemaal alleen in je eentje kan nastreven komt dat volgens mij op hetzelfde neer.
Een alternatieve oplossing is dus misschien verhuizen naar een onbewoond eiland ... met een internetverbinding, natuurlijk. ;-)
Werner, soms zit een mens vast in een bepaalde kijk op dingen en is hij niet in staat om daarvan los te komen. Hij ziet het zó en niet anders. Blind voor een andere potentiële kijk. Het is een beetje zoals in die ambigue figuren die ik vroeger op deze blog in het kader van een ander thema al eens illustratief gebruikte: http://bieke60.blogspot.com/2006/06/de-vastheid-van-normen-en-waarden.html
'zien' is soms niet zo vanzelfsprekend blijkt...
Dit is de link
Afwachten en verwachten. Misschien moet je daar eens over spinselen Bieke.
Een reactie posten