Best mogelijk dat ik hierover al eens eerder geschreven heb...
De komst van het www heeft een nieuw soort vriendschap in het leven geroepen: de virtuele vriendschap.Of bestaat die niet? En is het gewoon vriendschap als een andere? En als ze wel bestaat, wat is het eigene er dan van?
Het hangt natuurlijk al van je eigen invulling van het begrip 'vriendschap' af.
Virtueel zijn er de fora, de chatrooms en de 1 op 1 chat. Als je bedenkt dat mensen op bijvoorbeeld fora toch heel wat tijd met elkaar samen doorbrengen, zou je inderdaad kunnen zeggen dat het om vriendschap gaat. Je zoekt elkaar per slot van rekening toch zeer frequent op op die virtuele plek. En aangezien dit geheel verloopt via het internet en niet in real life, is het dus virtuele vriendschap. Hoewel... niet noodzakelijk vriendschap... op fora zal je sowieso communiceren met mensen waarmee je irl nooit bevriend zou raken. Soms kan dit juist een meerwaarde zijn, maar vaker zal het neerkomen op elkaar noodgedwongen dulden.
Vaak ga je echter zien dat mensen na verloop van tijd ook face to face met elkaar gaan afspreken. Vanaf dan krijg je een mengvorm van irl en virtueel contact en veranderen de verhoudingen. Mensen die elkaar in het echt ontmoet hebben gaan toch op een of andere manier 'anders' virtueel communiceren dan mensen die elkaar slechts virtueel kennen. Vriendschap irl blijkt dan toch nog iets anders dan zuiver virtueel. Maar waar zit dat verschil dan juist?
Afhankelijk van de aard van het forum, kunnen heel erg persoonlijke en gevoelsmatige dingen met elkaar gedeeld worden. En daar ligt misschien wel het gevaar... dat men omwille van dat intieme karakter van het virtuele contact, dit contact meer waarde gaat toekennen dan het eigenlijk heeft. En ziedaar, de bron van mogelijk diepe teleurstellingen. Want soms blijkt 'niets is wat het lijkt' hier zeer toepasselijk te zijn.
Hoe sta je zelf in het virtuele contact? En wat is de drijfveer van de ander? Als hier een discrepantie tussen bestaat, kan je er donder op zeggen dat er teleurstelligen van komen. De verwachtingen zijn verschillend, de betekenis van de ene voor de ander en vice versa is verschillend. Is dit eigen aan het virtuele of speelt dit evengoed ook irl? Ik weet het zo niet...
Ik vermoed dat het virtuele voor veel mensen gewoonweg veel vrijblijvender is en vaak niet meer is dan tijdopvulling, bezigheid, snelle consumptie... zonder veel écht contact of diepgang of consideratie met de ander. Dit heeft als consequentie dat mensen virtueel gemakkelijk inruilbaar zijn. Hoe vaak lees of hoor je niet de uitspraak: 'het is maar virtueel'? Waarmee diegene die dit zegt duidelijk aangeeft wat voor hem/haar de waarde is van dat virtuele...
Voor wie zich niet op het internet begeeft met zo'n consumptiegerichte houding schuilt er dus groot gevaar. Misschien gaat dit nog wel bij uitstek op voor mensen die irl vrij introvert zijn en die zich virtueel juist vrijer voelen om zich te uiten... helaas, o ironie, die voorzichtig verworven openheid kan dan wel eens in verkeerde handen vallen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Nee ik heb geen virtuele vriendschappen. Het is allemaal vaag en hangt aan een flinterdun zijden draadje dat zo kapot is. Op een forum als Single en Kind zijn de vriendinnen die elkaar inreal ook zien zo close geworden dat ik daar ook niet meer bij hoorde.
Ik heb wel teleurstellingen gehad virtueel. Het zwarte schaap etiket raak ik maar niet kwijt. Dikke keel gevoel en maar weer slikken.
Het zal wel ergens goed voor zijn geweest die leerlessen ook op de fora.
Ik vind dit iets dat heel moeilijk te definieren is.
Voor mijn zijn vriendschappen kostbaar of het nu virtueel is of in real life...
Maar ik ben niet geneigd om die ander tegen te houden die zich van mij afwent..ik probeer te achterhalen waarom , maar ik vind het een vrije keuze , als die ander het anders invult , inschat of ervaart ..wie ben ik dan in het geheel?
Als mens worstelen we , denk ik met de plek die we innemen op deze bol , maar ik heb niet de behoefte om geliefd te zijn , denk ik.
Ik ben tevreden met de plaats waarop ik sta.
Even over dat viruele vs real life: het virtuele is volgens mij een medium dat bij uitstek geschikt is om ideeën en eventueel ervaringen uit te wisselen, maar ik ben nogal terughoudend als het gaat om het delen van emoties langs die weg, omdat dat (voor mij althans) een stuk vertrouwen impliceert. Dat betekent voor mij dan ook dat ik geen virtuele vriendschappen kan opbouwen (alweer dat vertrouwensaspect), maar wel interessante en verrijkende virtuele contacten, net op basis van wat die uitwisselingen mij aan inzichten opleveren.
En ik heb ook al ondervonden dat een virtuele omgeving mij een heel vertekend idee kan geven van hoe iemand is (hoewel ik dat soort beeldvorming probeer te vermijden). Een echte ontmoeting corrigeert dat idee, en dan nog meestal in positieve zin ;).
Wat het dan weer makkelijker maakt om in daarop volgende virtuele communicatie wat dieper (en persoonlijker) op dingen in te gaan.
Ja Werner, dat is voor mij toch wel anders gegroeid. Het begon juist allemaal met gevoelens en emoties te willen delen, af te toetsen aan anderen, lotgenotencontact. Het anonieme maakte dat voor mij juist mogelijk, want niemand die mij zag, veilig in mijn eigen fysieke isolement. Rechtstreeks van persoon tot persoon zou ik dat nooit gekund hebben. Ik ben erg gesloten, maar in bv een 1 op 1 chat kan ik erg open worden als ik een goed gevoel heb bij de ander. En dat impliceert inderdaad vertrouwen in de ander, vertrouwen dat die op een integere manier omgaat met mijn kwetsbaarheden. Anders dan jij moet ik die ander niet eerst ontmoet hebben. Ik ben veel sensitiever voor het gevoel en het wezenlijke dat met het geschreven woord via internet meekomt dan voor de non-verbale communicatie in een irl-ontmoeting.
Maar als het goed zit virtueel, dan komt die irl-ontmoeting er sowieso. En tot op heden is dat nog nooit tegengevallen (het zit dus meestal wel goed met het virtuele beeld dat ik me vorm ;-) ). Het versterkt dan het goeie gevoel dat er al was.
Maar ik weet wel dat ik op dit vlak eerder een uitzondering ben (lol).
Lees het hele blog, pretty good
Een reactie posten