zondag, oktober 16, 2005

Een zonnige oktoberzondag...

Uitslapen want 's avonds stellen we het naar bed gaan zo lang mogelijk uit... zodat het al 's anderendaags vroeg is eigenlijk wanneer we eindelijk dat bed inrollen... Het voorkomt gemaal voor het slapengaan... maar dat komt dan wel bij het wakker worden... eraan ontkomen doe ik dus toch niet...

Ik trek de rolluik op en een stralende zon doet me mijn ogen toeknijpen. 't Is even wennen aan het felle licht. Zomer in oktober... vreemd.
Stilte, absolute stilte...
Radio aan om stilte te doorbreken...
Vaatwasser uitladen, thee zetten, een boterham klaarmaken... intussen de pc gestart...
Eten en tegelijkertijd internetten...Hello anonymous people out there, good morning... De letters op een schermpje vervangen het ontbijtgekeuvel van weleer...

Blijven hangen aan die pc, ook al is er bij god helemaal niks te beleven...
Mooi weer, dus wees verstandig en ga naar buiten! Profiteer van deze late nazomer... Tja...
Was er niet ook iemand jarig waar iedereen welkom was vandaag? Ik zou ernaar toe kunnen... geen onoverkomelijke afstand... gelegenheid wellicht om wat gezichten bij letters te krijgen...Tja... toch maar niet...

Ach ja, na enige tijd toch naar buiten... in die tuin kan je je ALTIJD wel bezig houden. Gisteren het gras gemaaid, dan nu maar de boorden omspitten want die zitten alweer vol onkruid. De rozen gesnoeid. Ook hier absolute stilte... hooguit het geluid van de wind die door de baderen van de bomen en struiken ruist... En het is warm... my God, wat is het warm in de zon... Half oktober en zweten in een t-shirtje in de zon... en stilte... stilte... stilte...

Het aardappelveld naast dit huis wordt blijkbaar niet gerooid. De aardappelen zijn al weken geleden 'rijp gevallen', maar gerooid wordt er niet. Waarschijnlijk te slechte oogst en dus is de investering voor het huren van de rooimachine te hoog? Ik bedenk me dat ik dan best wel zelf wat aardapppelen uit dat veld mag halen. En inderdaad, meest kleine patatten en ook veel rot... Ik vul een halve kruiwagen... Stilte... stilte... en een zon die steeds lager begint te staan...
Die aardappelen... 't is maar bezigheidstherapie of zo... hoewel er nog genoeg ander werk in die tuin is...

Alleen... stilte... het niet bepaald omarmen... en toch is het mijn keuze... misschien kom ik ooit nog wel eens tot een modus vivendi waar ik me wél prettig bij kan voelen... Zou het?

10 opmerkingen:

Anoniem zei

Beste Bieke,
Lief van jou om me een bezoekje te brengen, zo te horen ben je ook toe aan een hond. Uitnodigen? Misschien kun je zelf eens iemand uitnodigen, ik heb begrepen dat je een heleboel mensen kent op internet, nodig is eens iemand uit, dat zal wel leuk zijn gegarandeerd :)

Anoniem zei

stilte kan oorverdovend zijn...

Anoniem zei

Soms heb je die stilte nodig om tot jezelf te kunnen komen.... tenminste ik toch. maar soms moet je jezelf een schop onder je kont geven om toch maar je huis uit te komen ;-)
Maar Annelies heeft ook wel gelijk... stilte kan soms oorverdovend zijn... Neem een parkietje ... heb je gelijk leven in huis ;-)

Anoniem zei

Bieke,
"Waarom is de herfst zo weinig inspirerend" klik eens op marsje en licht een klein tipje van de sluier op :)

Anoniem zei

Bieke,
Kleine vraag? Heb je nu alles opgeblazen?

Bieke zei

niet bepaald nee...

't was toch slechts een gedachteoefening? ahum...

(te zwak zeg maar...)

Bieke zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Bieke zei

Mars! Je comment van 25/10 wilde hier maar niet verschijnen, maar ik heb hem wel gelezen in mijn mail.
'k Dacht ff testje schrijven, maar ook dan was de jouwe nog steeds niet te zien. Testje heb ik verwijderd.

Enne... voorlopig geen inspiratie, sorry...

Anoniem zei

Beste Bieke,
Niet erg hoor, 't woord is als de wind. Ondertussen krijg ik hier raad van mijn vrouw over prostaat, heel verhelderend lol

Anoniem zei

Lieve Bieke,
Je blog blijft wonderbaarlijk actueel met dit mooie weertje in oktober. Hopelijk wat minder eenzaam.
marsje