slabakken...

Hmmm... weblog is aan het slabakken... We zitten opnieuw in het normale arbeidsregime en dan is dit het eerste wat erbij inschiet....
Of is dit slechts een flauw excuus?

Er waren niet echt dingen die me bezig hielden... of toch geen dingen waarover ik wil schrijven...

Qua 'gevoelsleven' is mijn verstand zeer alert om het minste verdrietige gevoel (dat toch altijd wel komt opzetten, vooral in de auto) opzij te schuiven...
De ene keer denk ik: het gaat goed, alles is ok zo...
En de andere keer: dit is niks, ik wil dat puntjepuntjepuntje... (en dan worden automatisch de verkeerde-gedachten-killers opgetrommeld en in stelling gebracht...)

Iets anders... sinds half augustus ben ik opnieuw beginnen joggen. Vorig jaar was ik gestart met zo'n start-to-run programma bij een atletiekgroep in de buurt. Na 10 weken zou je dan in staat zijn om 5km te joggen. Halverwege die 10 weken kreeg ik echter ineens zomaar een of andere blessure waardoor ik een paar maand gemankt heb en er dus helemaal geen sprake meer was van lopen.
Nu dus op mijn eentje terug begonnen... trouw volgens het trainingsschema van toen... 3 keer per week...
En elke keer zeg ik: volgende keer lukt het me niet meer. De duurtijd van het lopen wordt immers stelselmatig opgebouwd. Toen ik 5min kon, dacht ik: 6 is onmogelijk. En toen ik 6min liep, dacht ik: 7 lukt me nooit. En toen ik 7min liep, dacht ik: de 8 haal ik nooit. Maar gisteren toch die 8 gedaan.
De volgende keer gaat echter écht niet lukken: 4 keer 8 minuten met telkens 1 of 2 minuten stappen tussendoor... dat lukt niet! (het schema van gisteren was: 5min lopen - 1 minuut stappen - 5 min lopen - 2 min stappen - 7 min lopen - 2 min stappen - 8 min lopen)

En waarom doet een mens dat toch? Het is afzien! Maar raar genoeg heb je na afloop wel een goed gevoel...

Enfin... tot nog toe heel disciplinevol het schema gevolgd... maar morgen zal het er niet van komen wegens andere verplichtingen en vrijdag zal ik het ook niet kunnen inpassen... en na 3 dagen tussen, zal het helemaal niet meer gaan, toch?