de tijd van woorden is voorbij
op-geschreven
moe-gelezen
genieten kan, jazeker
ja, zelfs echt
echt waar
maar altijd weer aanwezig
sluimerend
tot een woord
uitgesproken
tranen wekt
niet te stuiten
en opnieuw
en opnieuw
en opnieuw
om de waarheid
niet te vergeten
alleen is geen keuze
wel een kruis
de ochtend gloort
vogeltjes fluiten
weer een nacht
voorbij
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Hallo Bieke,
Met ontroering heb ik vandaag voor het eerst uw blog gelezen ..
En het heeft me echt geraakt hoe
u zich nog altijd gekwetst voelt!
Inderdaad de liefde kan soms diepe sporen nalaten ..
Maar wat ik me echter afvraag
en dus niet direct in uw blog kan lezen is " wat zou u eigenlijk gelukkig kunnen maken? "
Wat zijn de dingen waarin u genoegen kunt vinden??
Het leven kan inderdaad diepe wonden slaan, volkomen mee eens,
maar ik vraag me af of er niet voor iedereen altijd ergens licht aan het einde van de tunnel is??
Jasminne heeft misschien gedacht van niet, maar er zijn iedere dag
wel mensen die zich aan een klein
stroohalmpje optrekken ??
en misschien zo een klein beetje vertrouwen in de mensen terugvinden ..
Het ga je goed ,
Stefaan
Wat mij gelukkig kan maken? Wat de dingen zijn waarin ik genoegen kan vinden?
Het meeste genoegen vind ik in het samenzijn met mensen waar ik een voldoende band mee heb. Samen op een terrasje of gewoon thuis, samen eten of iets drinken. En dan vooral praten. Geen smalltalk (of toch niet overwegend), maar goeie gesprekken.
Wat mij kan gelukkig maken? Diepe verbondenheid. Liefde?
Oh ja, dat maakt mijn geluk afhankelijk van een ander. Ik zie niet in hoe geluk zou kunnen losstaan van een ander.
Probleem is: die verbondenheid is schaars. Niet in het minst natuurlijk omdat ik zeer selectief ben en niet gemakkelijk 'bind'.
Tweede probleem: het schijnt altijd maar tijdelijk te zijn.
Fijn iemand te lezen die zomaar toevallig hier aanbelandt :-)
Hallo Bieke,
Inderdaad ik ben toevallig op je blog beland ..
En zoals gezegd het had me geraakt
dat je je nog zo ongelukkig voelt!
vandaar mijn reactie !
Maar het verheugd me te lezen dat je nog niet helemaal het vertrouwen
in de mensen verloren hebt !
Ik kan me dodelijk ergeren aan iemand die ik op straat tegenkom, iemand die ik niet ken maar tegen wie ik toch probeer " een goede dag" te zeggen en die dan bewust zijn kop draait om geen goede dag te moeten zeggen ..
Maar zoals je zegt met iemand kunnen spreken en het gevoel hebben dat je op de zelfde golflengte zit schenkt waarschijnlijk het meeste voldoening!
Ja inderdaad, alles begint met vertrouwen, je open stellen voor iemand .. en het risico lopen opnieuw teleurgesteld achter te blijven! Het is jammer, maar het is helaas de realiteit maar alleen op die manier zal je wel "de" liefde terugvinden hoor ..
Daar ben ik van overtuigd!
Succes,
Stefaan
Mijn lijfspreuk ..
als iedere mens iedere dag 1 iemand probeert gelukkig te maken, zullen er binnenkort geen ongelukkige mensen meer ..
Een reactie posten