Ja, het is wat stil van mijn kant...
Omdat ik weet dat er een paar mensen haast dagelijks komen kijken hier, vind ik dan weer dat ik toch íets moet schrijven.
Op zich is dat eerder een goed teken, die radiostilte. Immers, mijn schrijfbehoefte blijkt recht evenredig te zijn met de mate waarin ik me rot voel. Of heeft het niet daarmee te maken maar wel met de mate van emotionaliteit? Ik vraag me nog steeds af of ik ook de nood aan schrijven zal voelen bij belangrijke positieve gevoelens. Ik heb geen idee...
Er is nochtans nog altijd een belangrijk issue... maar ik verhinder dat het te zeer invloed heeft op mijn welbevinden. Tenminste, dat probeer ik dan toch. En dat lukt ook vrij aardig, zij het niet altijd helemaal...
Wat me op dit moment zou kunnen bezig houden: waarom ga ik niet op tijd naar bed?
Mijn eerste werkweek na de vakantie zit erop en het was wel er meteen weer invliegen. Toch had ik slechts nachten van 5 à 6 uur. Dan neem ik me elke avond opnieuw voor om op tijd (= vóór middernacht) te gaan slapen, maar nooit, NOOIT, wil dat lukken. Waarom is het zo moeilijk om dat bed op te zoeken? Ik moet eerst omvallen... En nu het morgen geen werkdag is, kom ik al helemaal niet dat bed in...
Een ander iets waar mijn gedachten naar uitgaan... zal ik nieuwe mensen in mijn leven toelaten? De mogelijkheid lijkt er te zijn, en dat doet me wel plezier, maar aan de andere kant... iedereen verdwijnt ook altijd maar weer :-( en daar kan ik niet mee omgaan, behalve wanneer ik ze voldoende ver van mijn hart kan houden.
Soms denk ik dat ik de truuk te pakken heb... gewoon genieten van aangename momenten zonder dat de gedachte aan verlies ervan bedreigend voelt.. maar dat is niet gemakkelijk... De mate waarin dat lukt schijnt samen te hangen met de mate waarin ik me ok voel.
Enfin... ik val om, ik zal dus maar eens bedwaarts keren... Gedachtenloos in slaap vallen, zal wel lukken nu, nietwaar?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Vreemd, ik heb dat ook, niet vroeg mijn bed ingeraken. Ik moet omvallen. Is de dag tekort, vind ik pas energie en rust na tien uur, is het het lege bed te confronterend, wil ik het voorbijgaan van de tijd tegenhouden door de dag lang te laten duren, wacht ik op een teken van iemand die me goedenacht wenst... Ik heb deze slechte gewoonte van na de scheiding, moet dus wel iets ermee te maken hebben...
Er is in ieder geval niemand meer waarmee ik "mee moet".
Hoe laat is het Bieke?? Bedtijd?!
Wat een onmenselijke tijd trouwens(3.37 uur) om zo'n berichtje te plaatsen.
Ik vind mijn bed, ook al lig ik er alleen in, zo verschikkelijk lekker, maar om 7.30 heb ik het wel weer gehad. Ik ben veel meer een ochtend- dan een avondmens.
Voor iedereen die op een "goedenacht" wacht.......... slaap lekker!!!!!!!!!
Kees
tssssssss.... zal ie me eens op bedtijd komen wijzen...
maar zie Kees, dat is dan een tot nog toe ongekende 'mismatch' ;-)
want ik ben duidelijk een avondmens dus...
trusten Kees (mocht je dit nog lezen)
Ik ben jaloers op ochtendmensen.
Ik ben van origine een avondmens en ik heb erg veel moeite om in het ochtendritme te komen. Het is dat ik verplichtingen heb die mij dwingen om vroeg naar bed te gaan omdat ik anders ga verzaken door te weinig energie. Ik heb wel veel slaap nodig nog steeds. Ze zeggen dat dat minder wordt als je ouder wordt maar dat merk ik nog niet zo.
een ongekende mis-match dat heb je mooi verwoord.
Ik ben vandaag te laat met slapen dat komt omdat ik morgen niet hoef te werken. Anders probeer ik er rondt half 11 in te liggen.
een onnozel verhaal maar ik ben nog wakker.
fvh
Een reactie posten