woensdag, augustus 13, 2008

Moodswings?

Weet je, ik snap er eigenlijk niks van, van hoe een mens qua gevoelsbeleving in mekaar zit...
Ik heb een rotperiode van weken, nee maanden, achter de rug van me ongelukkig, slecht, miserabel, eenzaam enz voelen. Dat klonk wel door in wat ik hier schreef denk ik. Maar nu, sinds wanneer eigenlijk... begin augustus of zowat... is dat verdwenen. Zonder aanleiding, zonder aanwijsbare reden, zomaar.
Niet dat het nu ineens de ultieme vrolijkheid zou zijn, zeker niet, maar dat 'bezwarende' is er op dit moment niet meer. In mijn situatie of in mijn omgeving is er niks veranderd, dus daar ligt het niet aan.
Dat soort niet te verklaren stemmingswisselingen vind ik tergend... En dat nu niemand het waagt om te zeggen dat het dan onbelangrijk is. Mijn negatieve gevoelens zijn zeer reëel, veroorzaken veel 'distress' en aan een opmerking als 'ach, het gaat ook weer over' heb ik totaal geen boodschap.
Ik heb nu meer zoiets van: 'voor hoelang? want alle elementen die me naar beneden halen, zijn er gewoon nog steeds... zoals ik al zei: er is in mijn situatie of omgeving niks veranderd.

Het zou goed zijn als ik wat meer controle had over mijn gemoed.

4 opmerkingen:

Anila zei

Heeeeeeeeee, ik ben vrouw en ik merk dat ik onderhevig ben aan moodswings!!!
Nu kun je er naar mijn gevoel twee dingen mee doen, het accepteren en er tegen vechten..
Ik kies geheel vrijwillig om het te accepteren en hoewel ik het niet leuk vind en er ook niet van geniet, storen ze me veel minder.
De hormonen krijgen lekker de schuld en ik geef me er aan over als het me uitkomt.
Als ze me niet schikken, ben ik stil en ga ik een paar dagen vroeg naar bed met een boek...das mijn remedie.
Ik zeg niet dat het een oplossing is ....wel dat het mij rust geeft !

Ik geloof niet dat er echt een oplossing is, namelijk ;-)))

Jo zei

@Anila,@Bieke

Wel ja. De vrouwen moeten blijkbaar hun hormonen erbij betrekken. Wat met mannen? We denken blijkbaar niet dat we ze ook hebben. Ik zou natuurlijk niet direct durven zeggen (over mezelf) dat ik de hormonen de schuld zou geven. Het zijn situaties die komen en gaan en er soms eens licht overgaan is misschien wel het beste.

www.torromolinos.blogspot.com

Linda zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Bieke zei

Ja Jo, vrouwelijke hormonen en stemmingen houden nu eenmaal wel verband met elkaar.
Maar die waarover ik het nu heb, moeten een andere oorzaak hebben (als er al een oorzaak voor is), 'k heb immers een normale cyclus hé en niet eentje die over maanden loopt ;-)
Licht overgaan... over die positieve kant wil ik licht overgaan, maar die negatieve kant voelt op die momenten alles behalve als om er licht over te gaan :-(