dinsdag, juli 15, 2008

Op de wei...

Op de wei van Werchter
Prachtige zonnige dag
Wat een geluk na zo'n sombere regenweek

Tussen de massa
Meer dan alleen
Tranen in een genietende zorgeloze mensenzee

Gelukkig is daar de zon
En dus donker gekleurde glazen
Het vocht kan zweet zijn, toch...

Vechten tegen dat gevoel
Vakantie, zon, Werchter en muziek
Dat is alleen genieten toch?

James Blunt
De enige die voor even mijn volle aandacht heeft
Een magistrale beklijvende vertolking van... Goodbye my lover

Ik sta in de massa
Maar behoor er niet toe
Dissociatie

Medegezel besluit vroeg naar huis te gaan
Letterlijk achtergelaten
Reeds meermaals geleerde les: geen verwachtingen, geen vanzelfsprekendheden

Er is geen massa
Er is alleen ik
En verder niemand

Die gedachte moet ik weren
Anders komen de tranen weer
En in de schemering geen donkere glazen

Nee, ik moet niet alleen gaan reizen
Want dan ga ik nog meer tranen tegemoet
Telkemale opnieuw de spiegel van eenzaamheid

De onbegrijpelijke contradictie
Alleen zijn opzoeken
De pijn van me alleen te weten

Wat is er het eerst?
De waarneming of de gedachte?
Zie ik elkaar liefkozende mensen of is mijn focus daarop gericht?

Passend in zelfbeklag
Mijn eenzaamheidsgevoel uitvergrotende
Iedereen heeft het, behalve ik

Maar ik ben te moeilijk
Niet toegankelijk
Afhoudend

Eigen keuze dus
Niet willen
En toch willen

Of niet weten wat te willen?
Het onmogelijke willen?
Ik moet leren dat ik mijn eigen alfa en omega ben...

8 opmerkingen:

Anoniem zei

Er zijn er meer die het hebben maar ook dat gegeven kan geen troost bieden.

Maar soms kan geluk wel aandienen bij een mens. Bij mij in de flat woont al 16 jaar een aardige alleenstaande man. Nooit heb ik hem met een vrouw gezien. Een half jaar geleden zag ik hem op de kermis met een vrouw ik stond naast hem met mijn kind. Ik wist niet waar ik moest kijken. Nu wonen ze samen in zijn flat. Hij moet al ruim veertig zijn inmiddels. Altijd alleen geweest wonderen bestaan dus wel als je erin blijft hopen

fleurvh

Anoniem zei

He Bieke, wat voelt dit triest!

Zijn er bij jou in de buurt geen single-verenigingen, waar je samen met andere single's activiteiten kunt ondernemen? Dan zul je zien, dat je lang niet de enige single bent (ook niet op de wei van Wercher).

groetjes Kees

Anoniem zei

Dag ('nacht) Bieke

Vorig jaar was Anouk wel op die wei, was je er toen ook? Heel mooie "trage" heeft die madam.
Bij mij roept haar (en andere) muziek steeds gemengde gevoelens op: enerzijds kan ik er maar intens van genieten "in mijn eentje", anderzijds is het alsof veel liedjes je eenzaamheid beklemtonen. Op live-optredens komt dat blijkbaar nog sterker tot uiting...
Terloops: hoe lang schrijf jij aan zo'n mooie teksten? Het lijkt alsof ze vloeiend uit je klavier komen, maar ik heb daar sterke twijfels over...of je bent een natuurtalent!
Over natuur gesproken: die schijnt in Ierland wel mooi te zijn maar persoonlijk raad ik je Noorwegen aan. En mijn ervaring is dat je met alleen op reis te gaan veel meer mensen ontmoet dan in het andere geval. Als je de gelegenheid hebt, heb ik maar één advies: doen! Die "reistranen" zijn louterend, zelfs op momenten dat je al lang weer thuis bent.
En jij niet toegankelijk? Sorry, maar -ook al moet ik nog verder lezen (en herlezen) in je blog- iemand die op deze manier al zo in haar hart laat kijken die zal irl toch ook wel in staat zijn haar hart open te stellen?
Na de zoveelste herhaling van het één-nieuws (op de achtergrond, je kent dat wel: lijk je minder alleen)valt het mij nu pas op hoe laat/vroeg het wel al is. Dus ook bij deze nog eens bedankt voor je mooie teksten: alvast een goede hulp om eenzame nachten door te komen.
Tot schrijfs!
Nog steeds even anoniem

Bieke zei

Vorig jaar was Anouk op Wechter Classic denk ik... Werchter Boutique is iets nieuws van dit jaar. Toen was ik op mijn verre reisbestemming ;-) maar anders had ik zeker toen ook op de wei gestaan.
Ben het eigenlijk niet eens met je omschrijving van haar liedjes... Zie niet direct het verband met eenzaamheid... Live is ze bijzonder sterk (althans dat was zo bij haar optreden in Antwerpen in 2006, vorig jaar vond ik het minder...).
Lost is in mijn ogen (oren) een van de mooiste nummers... 'breekbaar' is de term die er bij past vind ik... Een lied met een perfect bijpassende 'breekbare' stem...
Maar anderzijds vind ik Nobody's wife ook keigoed... kan ik mijn energie, agressie misschien, in kwijt ('k wil hier zo'n duivelssmiley).
Fading is ook zo'n prachtig nummer eigenlijk... ach ja, 't zal dan wel bij mijn gemoed passen ofzo...

Tot zover Anouk... 'k vind eigenlijk dat je teveel vragen stelt... Je hebt ook zoiets als pb's hoor, maar ok, dan moet je je anonimiteit opgeven ;-)

En, oh nee dus, mijn teksten rollen er niet uit zoals niks (zoals bij sommige anderen)... als ik vergoed zou worden per uur kan ik direct weer een hele verre reis ondernemen ;-)


Kees, natuurlijk zijn er hier singleverenigingen en natuurlijk weet ik dat er een groeiend aantal singles is... maar 't is niet zo mijn ding... en als ik de verhalen hoor van mensen die er wel eens naartoe geweest zijn, dan denk ik: 'no thanks'.
Ik ben moeilijk, I know...
Het staat er ook hé... willen en niet willen... of niet weten wat te willen...

Sneeuwman zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Anoniem zei

letterlijk achtergelaten?

of wellicht: met mijn tranen weggestuurd?

of wellicht: ik wilde niet weg en heb 'samen uit samen thuis' verbroken?

wanneer ga jij toch eens jouw rol zien in de dingen waar jij zo onder 'lijdt'

Anoniem zei

wat een mooie maar trieste tekst. Doet me denken aan de dingen die ik schrijf als ik in een 'melo' bui ben. Voor mij werkte dat bevrijdend.
En Anoniem: ik kan je verzekeren dat inkijk geven in je hart via schrijfsels in een virtuele wereld zoveel verschilt van real life conversations.
Ik herken het meest het willen en niet willen en op één van mijn profielen op één van mijn uitlaatstations staat ook: "Ik ben een moeilijke."
PS Momenteel mezelf weer naar mijn eigen huis verbannen om wat eenzaamheid op te doen als remedie tegen de angst voor teveel - of is het te weinig? - gevoel.

Bieke zei

Dank je Havikje.

Misschien is het zo dat sommigen door iemand al een aantal jaren te lezen - en alleen maar te lezen - op de duur een vooringenomen en bevooroordeeld beeld krijgen. Wat je dan ook nog schrijft, ze passen het naadloos in dat verwrongen beeld via ongecontroleede aannames. Het zij zo...