"Wat heeft het nou voor zin om je op te vreten over iets waar je geen enkele invloed op hebt? Laat het dan idd los. Zet het van je af. Denk er niet meer aan."
Wat heeft het voor zin je druk te maken over dingen waar je geen enkele invloed op hebt?
Zin heeft het willicht niet, maar doen we dan alleen maar dingen die zinvol zijn? In hoeverre is gevoel te beïnvloeden door de wetenschap of het zinvol is of niet?
Is verdriet zinvol?
Als je verdrietig bent om acties of juist niet-acties van een ander, acties waarop je toch geen enkele invloed hebt, wat is de zin van dat verdriet? En kan je dan verlost worden van dat verdriet door er je bewust van te zijn dat het geen zin heeft?
Afhankelijkheid...
Gevoelens die verband houden met een ander, zijn de representatie van je afhankelijkheid van die ander.
Als je blij en gelukkig wordt omwille van het contact met een ander, word je verdrietig bij het wegvallen van dat contact. Zowel je blijheid als je verdriet tonen die afhankelijkheid aan...
Hoe kan je dan tot een gevoel van welbevinden komen, zonder daarvoor afhankelijk te zijn van een ander?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Hallo Bieke,
De leukste dingen die ik doe denk ik, hebben niet veel zin maar laten me wel ontspannen. Gewoon hier in ’t parkje op de bank naar de lucht turen liefst zonder gedachten of toch … maar dan fijne.
Verdriet zinvol, ik vind van wel en zeker na het afscheid van iemand waar van je hield.
Tijdens dat afscheid besef je het niet maar achteraf kan je de mooie momenten toch koesteren. Ik ben niet verlost geweest van mijn verdriet maar het is een deel van mijn leven geworden. Ik denk dat jij en ik verdriet op een verschillende manier beleven. Ik ken je verdriet niet of het is dat van een verloren relatie?
Afhankelijk ben ik nooit geweest van mijn beste vriend, wij hadden een evenwaardige kameraadschap. Aan hem denken geeft me nog steeds een gevoel van welbevinden ondanks dat hij binnenkort 5 jaar is overleden.
Ik vind het wel fijn je filosofische gedachten te lezen
Vgr
Marsje
Je verdriet je verdriet te laten zijn,je nijdig maken, het rouwproces en dan eindelijk het welbevinden.
Ik geloof dat het niet helemaal landt wat ik wil zeggen... maar kan het voorlopig niet duidelijker brengen vrees ik...
Hoi Bieke!!
Geen contacten met anderen aangaan, zou ik zeggen.
Maar ben je echt afhankelijk van iemand, wannneer het contact wegvalt? Kun je dan niet meer verder en opnieuw een nieuw 'blij en gelukkig' leven opbouwen? Of blijf je hangen in verdriet?
Ik vind het trouwens vreselijk, wanneer er iemand geestelijk afhankelijk van mij zou zijn. Dat omklemt me op een manier, die ik niet wil. Dat beangstigt me. Op die manier raak ik, voor mijn gevoel, een stukje vrijheid kwijt.
groeten Case
Interessant gezichtspunt Case...
Je zal het niet geloven, maar van die kant had ik het nog niet bekeken...
Een reactie posten