dinsdag, augustus 22, 2006

Wat wil ik? Wat heb ik nodig?

Geen gemakkelijke vragen...

Er moet dringend wat gebeuren... ik merk dat alles me zo zwaar valt... dingen doen met tegenzin, omdat het nu eenmaal moet... niet te genieten... me ongelukkig voelen...

Wat heb ik dan nodig om dit te keren? Dat vroeg ik me af vandaag... Het antwoord weet ik niet...
De kinderen thuis en ik met verlof... het is killing... voel me gebruikt...
Het eenrichtingsverkeer uit het huwelijk gaat gewoon door, maar nu richting kinderen in plaats van richting partner...

Tijd om egoïstisch te worden en alleen nog maar te doen wat ik uit vrije wil, wil doen...
Het is dringend nodig dat ik de vreugde (terug)vind, want zo kan het niet verder... niet voor mezelf, niet voor de kinderen...

7 opmerkingen:

Anila zei

ALs je nu eens begint met opschrijven hoe je zou willen dat je leven er over een jaar eruit ziet?
Ik heb die opdracht ooit gekregen en moest per 5 jaar een soort plan maken voor mijn leven.
Mij heeft het heel veel inzicht gegeven in hoe anders het zou kunnen zijn.....
( Niet dat het ecxact zo gelopen is ,maar ik had wel een idee hoe het leuker zou worden!)

Anoniem zei

En aan de andere kant kan je misschien eens bekijken wat je "nu" niet meer wilt en hoe je dat negatieve tij kunt laten keren.. hoe je kunt voorkomen dat je dingen moet doen die weerstand bij je oproepen.

Ik merk dat dat laatste bij mij ook wel werkt als in in een negatieve stemming geraak. En iets ondernemen wat IK graag wil doen en niet omdat het voor een ander "moet". Terwijl het een klerezooi om me heen is gewoon lekker met een boekje op de bank kruipen omdat dat is waar ik nu behoefte aan heb. Bijvoorbeeld.

Sterkte.

Anoniem zei

Gebruikt voelen, eenrichtingsverkeer; herkenbaar ...

Ook ik voel (hoe lief ze me ook zijn) me wel gebruikt door mijn kinderen, maar kiezen we daar niet zelf voor? Is het niet een soort overcompensatie voor wat ze gemist hebben ...?

Ik heb het idee, dat mijn kinderen er geen weet van hebben. Ze kunnen het ook als normaal gaan zien op een gegeven moment. Misschien is praten met ze de oplossing om dat eenrichtingsverkeer te keren.

Maar om de vreugde in het leven terug te vinden is, denk ik, wel wat meer voor nodig. Dan helpt het oplossen van het eenrichtingsverkeer niet...

Ik heb wat Anila ( hoi Anila :))schrijft een paar jaar geleden ook gedaan; opschrijven welke idealen ik over een jaar ik bereikt zou willen hebben. En maar blijven herhalen. Inderdaad... niet dat alles is uitgekomen, maar dat geeft niet (ik had ook wel hoge eisen, haha). Het geeft je een positief toekomstbeeld; wat je leven nu 'dragelijker' maakt.

Of het antwoord 'egoïstisch worden' is, weet ik ook niet. Ik geloof, dat ik me daar in ieder geval niet gelukkiger door zou voelen.

C.

Anoniem zei

Lang geleden dat ik nog iets heb gehoord va jou?

Anoniem zei

Hallo Bieke,

Hoe gaat het met jou? Kom je nog soms langs op je blog?

groetjes

Bieke zei

Hoi Mars,

Het is inderdaad al een hele tijd geleden....

Misschien schrijf ik nog wel iets...

Hopelijk alles goed met jou

Anoniem zei

Blij nog eens van jou te horen. Schrijven mag je zeker, ben altijd benieuwd naar je hersenspensels :)
Nog vriendelijke groeten met mij alles goed en met jou.