vrijdag, december 18, 2009

over sensitiviteit, intuïtie en de emotionele rollercoaster

18 augustus was mijn laatste post
op dit moment is het 18 december
4 maand later dus

en op dit eigenste ogenblik realiseer ik me pas dat 18 december zo'n speciale datum is... elk jaar een beetje minder, dat wel... en deze keer zelfs bijna vergeten

Maar dit gaat niet over 18 december. Ik heb weer eens zo'n vraag - onduidelijkheid - hypothese - theorie... whatever.

Zou 'gevoeligheid', in de zin van sensitiviteit voor het wezen en de zorgen van een ander, voor de gevoelens van een ander, samenhangen met zelf zich bevinden in emotioneel woelige wateren? Zet je eigen kwetsuur je open voor het aanvoelen van de kwetsuren, of gewoon maar de worstelingen/moeilijkheden, van een ander?
Ik zou het gaan denken... En dus ook omgekeerd hé, rustige wateren maken dat er een soort barrière is waardoor je de signalen van anderen niet meer opvangt...

Maar wat dan met intuïtie? Of met 'de eerste indruk'? Is wat daarvan doorkomt dan nog wel betrouwbaar? Want mij lijken die intuïtie en die sensitiviteit toch wel samen te hangen... Als mijn sensitviteit het laat afweten, mag ik dan nog wel betrouwen op intuïtie? Of heeft 'een slecht gevoel' in dat geval te maken met mezelf en niet met de ander? Als initieel aangevoelde weerstand alleen maar toeneemt, moet ik de oorzaak daarvan dan bij mezelf zoeken, of moet ik wel terdege daarnaar luisteren en niet wegrationaliseren?

vreemde dingen....

6 opmerkingen:

Elsa zei

Bji mij werkt het juist andersom. Wanneer ik zelf teveel toestanden beleef, ben ik geheel gefocust op eigen situatie.

Waneer het rustig voortkabbelt heb ik veel meer oog voor mijn omgeving. Word niet in beslag genomen door eigen problemen.

Dus voor mij gaat jouw theorie beslist niet op.

Anoniem zei

sommige mensen hebben nou eenmaal maskers toch.
Of iemand bouwt een muurtje om zich heen uit zelfbescherming. Wat daar achter zit daar kan je je verbeelding wel op loslaten. Maar de waarheid weet niemand wat diegene denkt.

Ik vind het zelf heel irritant dat doet me altijd meteen aan mijn moeder denken.
Nooit wat aan de buitenwereld laten merken was haar motto.
IK kan er echt niet tegen daarom worstel ik met psychische problemen uit mijn jeugd. ALtijd je mond houden.
Ik ben ook eens doorgeslagen naar de andere kant. Maar dat werkt ook niet.
Dus ik neig nu weer naar mijn mond houden en mezelf kwellen.



fleurvh

Linda zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Bieke zei

@Elsa Ja, dat klinkt ook wel heel logisch.
Toch lijkt mijn ervaring anders te zijn. Dat is het verrassende.
Alsof ik in het 'normale', vrij zorgeloze leven, geen gevoelscontact kan maken. Terwijl wanneer ik overgeleverd ben aan gevoelens en emoties, het contact met een ander zich ook automatisch op gevoelsniveau situeert.
Misschien klopt dit niet hoor, en zie ik het verkeerd...


@fleur Ik volg je even niet... maskers? muurtje? Daar heb ik het toch niet over?

Anoniem zei

dat was ook de bedoeling

fleurvh

Bieke zei

Intussen is mijn vraag beantwoord... Het mag dan best zijn dat mijn sensitiviteit het laat afweten (al is dat niet eens echt zeker), mijn intuïtie in ieder geval totaal niet.