En... HET MAG! Zonder schuldgevoel... Ondenkbaar dit, vroeger...
Ongelooflijk hoe snel de tijd voorbij gaat met nietsdoen! ;-) Het had wat mij betreft nog veeeeeeeeeeel langer mogen duren!
En nu zit ik hier op mijn terras, wel met een lichte trui aan, maar de temperatuur is echt heel aangenaam. De kaarsjes branden... een glaasje wijn... Stilte... pure stilte.... Hoewel... de piep van de mollenverjager die geen mollen verjaagt... auto's in de verte... krekels... echt stil is het nooit, en nu ik erop let, zijn het de auto's die me storen...oow, een vliegtuig...
Het alleen zijn stoort me zelfs helemaal niet... Wel even gedacht om bij mijn broer langs te gaan of bij een vriendin... maar even zo snel weer die gedachte opzij gezet... wellicht willen zij ook gewoon met rust gelaten worden... Tja, dat is zo'n lastige voor mij... Die ene had nog aangedrongen om deze week toch zeker eens langs te komen... en toch denk ik dan: "waarom die 2 gaan storen? laat ze hun rust met elkaar.."
Ik hoop dat het de volgende dagen ook nog mooi blijft. Dit weekend Maanrock... 'k neem me voor er zowel zaterdag als zondag naartoe te gaan... als het tenminste goed voelt... alleen...
5 opmerkingen:
Fijn he ..alleen genieten......
oh ja, jij ook nog steeds zeker? ;-)
Ja .....en het bevalt nog steeds errug goed!
open en bloot...
hmmm... dat is relatief toch? wie leest dit? 2 man en een paardekop... die me toch virtueel genoeg kennen en tegelijkertijd op voldoende afstand zijn...
mijn irl-omgeving leest dit niet... gelukkig niet...
Maar waarom niet durven bekennen dat je eenzaam bent? Beschouwen we dat als een falen? Als een schromelijk tekortschieten?
Een paardepoot
Een reactie posten